ارتباط با کودکان مؤثر، یکی از مهمترین مهارتهای والدین است تا فرزندان به حرفهایشان گوش دهند. بچهها دوست دارند پدر و مادر حرفهای آنها را بشنوند و با آنها همدردی کنند. والدین برای اینکه بتوانند احساسات فرزندشان را درک کنند باید مهارتهایی را بیاموزند. والدین به کمک چند روش میتوانند احساسات فرزندانشان را درک کنند:
چطور به فرزندانمان کمک کنیم احساساتشان را ابراز کنند؟
- با دقت زیاد به حرفهای کودکشان گوش دهند.
- به بچهها نشان دهند که احساساتشان را درک میکنند و حرفهایشان را تایید کنند.
- به احساسات کودک احترام بگذارند.
- وقتی کودک عصبانی یا ناراحت است او را نصیحت نکنند.
- برای احساسات کودک اسمی بگذارند.
- به کودک بگویند که میدانند چه آرزو یا خواستهای دارد، هرچند که نتواند به آن برسد.
کودکان مانند بزرگترها دوست ندارند وقتی ناراحت یا عصبانی هستند کسی آنها را نصیحت کند یا مدام از آنها سؤال بپرسد و مجبور باشند اتفاقاتی که رخ داده است را فراموش کنند، آنها دوست دارند با کسی حرف بزنند و درددل کنند و احساساتشان را بیان کنند تا عصبانیتشان فروکش کند. ارتباط با کودکان از این طریق باعث آرامش آنها میشود.
گوش کردن به حرفهای کودکان و درک احساساتشان باعث آرامش آنها میشود و ارتباط با کودکان را عمیقتر میکند. بعضی از بچهها حرفهای والدین را باور نمیکنند و میگویند که پدر و مادرشان احساسات آنها را درک نمیکنند؛ در اینگونه مواقع اگر پدر و مادر مشکلی را که فرزندشان از آن رنج میبرد را مطرح کنند و بگویند که حال او را درک میکنند بهتر است و این کار ارتباط با کودکان را تقویت میکند.
برخی از کودکان وقتی ناراحت و عصبانی هستند نمیتوانند حرفهای دیگران را گوش دهند بنابراین والدین بهتر است کودک را به انجام کار دیگری مشغول کنند تا او ناراحتیهای خودش را فراموش کند مثلاً به جای گریه کردن، داد و فریاد از کودک بخواهند که عصبانیتش را روی کاغذ نقاشی کند.
بچهها دوست ندارند والدین حرفهایشان را تکرار کنند بهتر است به جای پرسش در مورد علت عصبانیت یا ناراحتی با او همدردی کنند و بر روی احساساتش نامی بگذارند. مثلاً وقتی کودک نتیجه میگیرد که بچه باهوشی نیست، چون که معلمش از آنها خواسته فقط در نیم ساعت تکالیف ریاضیشان را انجام دهند درحالی که این کار از نظر او یک ساعت وقت نیاز دارد به او بگویند میدانند که وقتی انجام تکالیفش زیاد طول میکشد، ناراحت میشود. این روشها ارتباط با کودکان را مؤثرتر میکنند. والدین با تمرین روزانه این مهارتها، ارتباط با کودکان را به سطحی عمیقتر میرسانند و اعتماد به نفس فرزندان را افزایش میدهند، که به کاهش مشکلات عاطفی در آینده کمک میکند.
برای مهارتهای والدگری و ارتباط: مهارت ارتباطی کودکان در کلینیک جان زیبا
اگر در ارتباط با کودکان و کمک به ابراز احساسات آنها نیاز به راهنمایی دارید، با متخصصان کلینیک جان زیبا مشاوره کنید تا روابط خانوادگیتان قویتر شود. رزرو نوبت آنلاین یا حضوری: اینجا کلیک کنید.
ارتباط با کودکان: چطور با بچهها حرف بزنیم تا به حرفهایمان گوش دهند
چگونه فرزندمان را تشویق کنیم تا بیشتر به حرفهای ما گوش کند؟ برای اینکه کودکان بیشتر به حرفهای والدین گوش کنند میتوانید از چند مهارت استفاده کنید تا ارتباط با کودکان مؤثرتر شود:
1- توصیف و شرح شرایطی که در آن هستید: شرح شرایط و مشکلی که در آن قرار دارید را برای کودک توضیح بدهید. والدین نباید به فرزندشان بگویند تو باید این کار را انجام بدهی چون کودک احساس میکند که او را محکوم کردهاید. وقتی از ضمیر “تو” استفاده نمیکنید و غیر مستقیم از کودک میخواهید کاری را انجام دهد او زودتر به حرف شما گوش میدهد مثلاً بگویید: وقتی شیشهای شکست باید آن را با جارو جمع کند؛ وقتی شیر روی زمین ریخت، باید آن را تمیز کند. این روش ارتباط با کودکان را غیرمستقیم و مؤثرتر میکند.
2- اطلاعات کافی به فرزندتان درباره شرایط موجود بدهید وقتی به کودک دربارهی شرایط مختلف اطلاعات میدهیم کودک احساس میکند که ما به او اعتماد داریم که حقایق را به او میگوییم. شما باید دربارهی شرایط موجود به کودک اطلاعات کافی بدهید مثلاً اگر شیر را در یخچال بگذارد ترش نمیشود، میوهها را قبل از خوردن بشوید، اگر کلوچه را در ظرف در بسته نگذارد، سفت میشود. ارائه اطلاعات در ارتباط با کودکان اعتماد و همکاری را افزایش میدهد.
3- در یک جمله یا یک کلمه پیام خودتان را به فرزندتان منتقل کنید گاهی اوقات بهتر است به جای توضیحات طولانی درباره کار به فرزندان، پیامها را تلگرافی به آنها منتقل کرد. مثلاً مادر به جای آنکه بگوید سارا ظرفها را بشور، میگوید: سارا ظرفهای آشپزخانه! او متوجه میشود که باید ظرفها را بشوید. پیام کوتاه در ارتباط با کودکان سریعتر درک میشود.
4- احساسات خودتان را برای فرزندتان بیان کنید والدین نباید احساسات خودشان را پنهان کنند آنها باید احساسات واقعی خودشان را با کودکشان در میان بگذارند در این صورت مجبور نیستند که وقتی ناراحت هستند تظاهر کنند افرادی صبور و آرام هستند. بنابراین کودکان هم احساسات آنها را درک میکنند و بیشتر به حرف والدین خود گوش میدهند. مثلاً “الان فرصت مناسبی نیست من انشای تو رو بخونم چون حواسم جای دیگری است. بعد از نهار میام و انشای تو رو میخوانم”. بیان احساسات در ارتباط با کودکان صداقت و اعتماد ایجاد میکند.
5- برای فرزندتان یادداشت بگذارید بچهها دوست دارند پدر و مادرشان برای آنها یادداشت بگذارد اگر چه که ممکن است آنها سواد خواندن و نوشتن نداشته باشند. وقتی کودکان میبینند که والدینشان وقت میگذارند و با تمام مشغلههایی که دارند برایشان یادداشت میگذارند و به آنها توجه دارند شاد میشوند. این روش نیز راهی بسیار ساده برای بیان خواستهها است بدون اینکه باعث ناراحتی و رنجش فرزندان شوند. یادداشت گذاشتن خلاقانهترین راه برای تقویت ارتباط با کودکان است. والدین میتوانند یادداشتها را با نقاشی یا استیکر تزئین کنند تا ارتباط با کودکان جذابتر شود و فرزندان با انگیزه بیشتری به آن پاسخ دهند، که به افزایش همکاری کمک میکند.
برای مهارتهای والدگری و ارتباط: مهارت ارتباطی کودکان در کلینیک جان زیبا
روشهای تنبیه کودکان و جایگزینهای مؤثر آن در ارتباط با کودکان
روشهای تنبیه کودکان باعث میشود آنها نسبت به پدر و مادرشان احساساتی مثل تنفر، خشم و احساس گناه داشته باشند یا حس کنند که پدر و مادرشان خیلی ظالم هستند و کار بد را دوباره تکرار کنند. بنابراین روشهای تنبیه کودکان فایدهای ندارد و باعث میشود آنها به جای اینکه از کار خودشان پشیمان شوند به این فکر کنند که کار والدینشان را تلافی کنند. وقتی والدین فرزندشان را تنبیه میکنند به او اجازه نمیدهند که متوجه کار بد خودش شود. بهتر است به جای روشهای تنبیه کودکان از روشهای جایگزین استفاده کرد تا ارتباط با کودکان سالمتر بماند.
به جای روشهای تنبیه کودکان، از این روشهای جایگزین استفاده کنید:
- به کودک راه حلی پیشنهاد کنید تا بتوانید کمکش کنید.
- مخالفت خودتان را به فرزندتان نشان دهید.
- انتظاراتتان را به او بگویید.
- به فرزندتان بگویید چگونه باید رفتارش را اصلاح کند.
- راه حلی مناسب را به او پیشنهاد دهید.
- به فرزندتان اجازه دهید عواقب کار بدی را که انجام میدهد، قبل از انجام دادن آن کار بد بداند.
مثلاً:
- ابتدا محکم و قاطعانه احساسات خودتان را برای فرزندان بگویید؛ مثلاً به او بگویید من از اینکه ظرفهای آشپزخانه که برای بازی استفاده کردهای را سر جایش نگذاشتهای عصبانی هستم.
- در مورد انتظاراتتان با فرزندتان حرف بزنید مثلاً به او بگویید انتظار دارید وقتی او از وسایل شما استفاده کرد، دوباره آن را سر جایش بگذارد.
- به فرزندتان بگویید چگونه میتواند کار بدش را جبران کند مثلاً به او بگویید که باید وقتی ظرفهای آشپزخانه را میشویید او ظرفها را خشک کند.
- به او راه حل مناسبی پیشنهاد کنید. مثلاً به فرزندتان بگویید که اگر هر وقت وسایل شما را قرض میگیرد آنها را صحیح و سالم بازگرداند و سر جایش بگذارد شما باز هم وسایلتان را به او قرض خواهید داد.
- خودتان کاری انجام دهید تا فرزندتان بیشتر احساس مسئولیت کند.
- سعی کنید با کمک فرزندتان مشکلاتتان را حل کنید؛ مثلاً با کمک او شما میتوانید به این نتیجه برسید که تا آن زمان که فرزندتان ظرفهای آشپزخانه را که برای بازی استفاده کرده سر جایش میگذارد، او حق دارد از وسایل شما استفاده کند.
به جای روشهای تنبیه کودکان، به او بگوییم اگر کار بدی انجام دهد عواقب آن را میبیند مثلاً اگر والدین قبل از قرض دادن وسیلهای به کودکشان از او بخواهند که باید چیزی را که قرض میگیرد صحیح و سالم به والدین تحویل دهد کودک میداند که اگر چیزی را که از دیگران قرض میگیرد مثل روز اول صحیح و سالم به آنها پس ندهد، آنها چقدر از دست او عصبانی خواهند شد و دیگر چیزی به او قرض نخواهند داد و اگر امانتدار خوبی باشد دیگران به او اعتماد خواهند کرد و دوباره چیزی را که میخواهد به او خواهند داد. این روشها ارتباط با کودکان را تقویت میکند.
وقتی کودکان کار بدی انجام میدهند به جای اینکه دنبال مقصر باشید تا او را تنبیه کنید بهتر است عصبانیت خودتان را بیان کنید. مثلاً بگویید وقتی میبینید او روی مبلها زباله میریزد از دستش ناراحت میشوید، پوست میوهها روی مبل را لکهدار میکند.
وقتی ناراحتی و عصبانیت خودتان را نشان میدهید، باید راه حلی پیشنهاد کنید تا فرزندتان بتواند اشتباهاش را جبران کند و احساس گناه نکند. بنابراین در بزرگسالیاش به جای اینکه فکر کند کارهایش همیشه اشتباه است احساس کند فرد با لیاقت و با ارزشی است و میتواند اشتباهاتش را جبران کند. این رویکرد جایگزین روشهای تنبیه کودکان، ارتباط با کودکان را عمیقتر و سالمتر میکند. والدین با تمرین این روشهای جایگزین، نه تنها روشهای تنبیه کودکان را کنار میگذارند، بلکه فرزندان مسئولیتپذیرتری تربیت میکنند که در بزرگسالی روابط بهتری میسازند و اعتماد به نفس بالاتری دارند.
اگر در جستجوی جایگزینهای روشهای تنبیه کودکان و بهبود ارتباط با کودکان هستید، با متخصصان کلینیک جان زیبا مشاوره بگ تا راهکارهای عملی دریافت کنید. رزرو نوبت آنلاین یا حضوری: اینجا کلیک کنید.
چگونه فرزندانی مستقل داشته باشیم در ارتباط با کودکان
چگونه فرزندانی داشته باشیم که مستقل باشند و بتوانند روی پاهای خودشان بایستند؟ برای اینکه به کودک کمک کنیم تا مستقل باشد باید به آنها اجازه دهیم کارهایشان را خودشان انجام دهند و با مشکلات روبهرو شوند و مشکلاتشان را خودشان حل کنند. وقتی والدین به حرفهای فرزندشان گوش میدهند و با آنها درددل میکنند و از آنها میخواهند که راه حلی برای مشکلاتشان بگویند، بچهها احساس استقلال و اعتماد به نفس میکنند. این روشها ارتباط با کودکان را عمیقتر کرده و به رشد استقلال کمک میکند.
مهارتهایی که والدین باید بدانند تا به فرزندانشان کمک کنند به استقلال برسند عبارت است از و در ارتباط با کودکان مؤثر هستند:
1- به فرزندتان اجازه انتخاب بدهید مثلاً به او بگویید دوست دارد کدام یک از لباسهایش را بپوشد.
2- قدر زحمت و تلاش فرزندتان را بدانید مثلاً وقتی او سعی میکند بند کفشهایش را ببندد به او بگویید میدانم این کار دشوار هست اما پس از چند بار تمرین میتوانی این کار را انجام بدهی.
3- زیاد از فرزندتان سؤال نپرسید مثلاً وقتی از مدرسه به خانه برمیگردد، مدام از او دربارهی مدرسه و دوستانش سؤال نپرسید.
4- سریع سؤالهای او را پاسخ ندهید و بگذارید کمی فکر کند تا خودش به پاسخ مناسبی برای سؤالهایش برسد. وقتی او از شما سؤال پرسید، اول نظر خودش را دربارهی آن سؤال بپرسید.
5- فرزندتان را تشویق کنید از منابع اطلاعاتی دیگر استفاده کند.
6- هرگز فرزندتان را ناامید نکنید: مثلاً وقتی او میخواهد مهارت جدیدی را یاد بگیرد او را ناامید نکنید و بگذارید آن مهارت را تجربه کند.
این مهارتها ارتباط با کودکان را تقویت کرده و به فرزندان کمک میکند تا مستقل شوند و روی پاهای خود بایستند. والدین با اجرای مداوم این مهارتها، ارتباط با کودکان را به سطحی میرسانند که فرزندان نه تنها مستقل میشوند، بلکه با اعتماد به نفس بالا مشکلات زندگی را حل میکنند و روابط خانوادگی سالمتری شکل میگیرد.
برای مهارتهای والدگری و استقلال کودکان: مهارت ارتباطی کودکان در کلینیک جان زیبا
تعریف و تمجید از کودکان برای تقویت اعتماد به نفس در ارتباط با کودکان
تعریف و تمجید از کودکان یکی از بهترین راهها برای تقویت ارتباط با کودکان است. اگر بچهها در خانواده بتوانند مشکلاتشان را حل کنند میتوانند در محیط خارج از خانه نیز مشکلاتشان را حل کنند.
اعتماد به نفس بچهها عاملی بسیار مهم در رشد شخصیتی فرد است. نگرشی که یک فرد نسبت به خودش دارد مهمترین عامل در رشد شخصیتی او است و هیچ چیز دیگری نمیتواند جای این مسئله را بگیرد. وقتی والدین به فرزندشان توجه میکنند، به آنها حق انتخاب میدهند و به او اجازه میدهند که مشکلاتش را خودش حل کند اعتماد به نفس او افزایش مییابد. یکی از راههای افزایش اعتماد به نفس تشویق کردن است. والدین وقتی فرزندشان را تشویق میکنند باید نکاتی را رعایت کنند تا ارتباط با کودکان مؤثرتر شود.
اول اینکه وقتی از کار فرزندتان تعریف میکنید توضیح بدهید که چرا از کارش خوشتان آمده و درباره جزئیات کار فرزندتان با او حرف بزنید مثلاً وقتی فرزندتان برای اولین بار خودش لباسهایش را پوشید به او بگویید چقدر خوب لباس را پوشیده، جورابهایش را لنگه به لنگه نپوشیده و بند کفشهایش را چقدر خوب مرتب بسته است. تعریف و تمجید از کودکان با جزئیات، ارتباط با کودکان را عمیقتر کرده و اعتماد به نفسشان را واقعیتر افزایش میدهد. والدین با تعریف و تمجید از کودکان بر پایه تلاش و نه فقط نتیجه، فرزندان را به ادامه دادن تشویق میکنند و ارتباط با کودکان را بر پایه صداقت و حمایت بنا میگذارند، که به رشد شخصیتی پایدار کمک میکند.
چطور به فرزندمان کمک کنیم تصویر ذهنی مثبتی از خودش داشته باشد در ارتباط با کودکان
چطور به فرزندمان کمک کنیم تصویر ذهنی مثبتی از خودش داشته باشد؟ نگرش والدین نسبت به فرزندشان در نحوه نگرش آنها نسبت به خودشان تأثیر زیادی دارد. برای اینکه به فرزندتان کمک کنید تصویر ذهنی مثبتی از خودشان داشته باشند باید چند نکته را رعایت کنیم تا ارتباط با کودکان مؤثرتر شود.
1- والدین باید به دنبال فرصتی باشند تا به کودکشان نشان دهند او فردی توانا است تا کودک هم بتواند تصویر درستی از تواناییهایش داشته باشد مثلاً وقتی کودک اسباببازیهایش را درست و خوب نگهداری میکند به او بگویید که چقدر اسباببازیهایش نو به نظر میرسد. این کار ارتباط با کودکان را تقویت میکند.
2- بچهها را در موقعیتی قرار دهید تا آنها نگرش متفاوت و مثبتی نسبت به خودشان داشته باشند مثلاً از کودک بخواهید جورابهایش را خودش بشوید.
3- بگذارید فرزندتان از شما دربارهی خودش حرفهای مثبت بشنود مثلاً وقتی کودکتان اسباببازی را در مغازه میبیند اما برای خرید آن گریه و زاری نمیکند به او بگویید با اینکه دلش میخواست آن اسباببازی را داشته باشد ولی چیزی نگفت.
4- با کودک آن طور رفتار کنید که دوست دارید او با شما رفتار کند، مثلاً وقتی در یک مسابقه شکست میخورد به او بگویید پذیرفتن شکست کار دشواری است ولی باید باز هم تلاش کند.
5- به لحظات و روزهای مهم زندگی فرزندتان توجه کنید مثلاً وقتی او در مسابقهای برنده شده است از آن روز برایش تعریف کرده و به او بگویید که به او افتخار میکنید.
این روشها ارتباط با کودکان را عمیقتر کرده و به فرزندان کمک میکند تصویر ذهنی مثبتی از خود داشته باشند. والدین با تکرار مداوم این رفتارها، ارتباط با کودکان را بر پایه حمایت و تشویق بنا میگذارند و فرزندان با اعتماد به نفس بالاتر بزرگ میشوند، که به موفقیتهای آیندهشان کمک میکند.
برای مهارتهای والدگری و اعتماد به نفس کودکان: مهارت ارتباطی کودکان در کلینیک جان زیبا
اگر در ارتباط با کودکان و کمک به تصویر ذهنی مثبت آنها نیاز به راهنمایی دارید، با متخصصان کلینیک جان زیبا مشاوره بگیرید تا فرزندانتان با اعتماد به نفس بالا بزرگ شوند. رزرو نوبت آنلاین یا حضوری: اینجا کلیک کنید.
مقالات خارجی برای مطالعه بیشتر:
ارتباط مؤثر با کودکان از دانشگاه میسوری
حمایت از مهارتهای ارتباطی کودک
۹ نکته برای ارتباط بهتر با کودک جوان
