همه افراد چه بزرگسال و چه نوجوان، دوست دارند در روابطشان آنچه را که می‌خواهند به دست آورند و به درجات مختلف به خواسته هاي خود برسند و در مواقعی که دچار تعارض و درگیری هستند، چه بسا برای دست‌یابی به هدف خود، به دستکاری عاطفی متوسل شوند. . وقتی احساسات مورد سواستفاده قرار می‌گیرد، حقیقت احساسات صادقانه ضايع مي شود. به عنوان مثال، بر اساس تجربه قبلی، والدین ابراز ارادت واقعی نوجوان را رد میکنند و آن را دلیلی برای به دست آوردن آنچه که می خواهد، می‌دانند؛ و دلبستگی صادقانه نوجوان باور نمی‌شود.
از جمله پاسخ‌های مورد توافق والدین در برابر این سوال که دوست دارند نوجوانشان در خانه با آنها چگونه رفتار کند، این موارد است:
قابل قبول، محترمانه و قابل اعتماد. برای دست‌یابی به این هدف، والدین و نوجوان باید با یکدیگر به تعریف مشترکی از امور برسند. بنابراین، والدین باید راهنمایی‌های طبقه بندی شده خود را به کلامی موثر و قابل فهم ترجمه کنند. مثلا منظور ما از تمیز کردن اتاق این است که لباس ها مرتب در کشو ها چیده شده و یا آویزان شوند و لباس‌های کثیف در محل مخصوص قرار بگیرند، نه اینکه آنها را جایی پنهان کنند.
به دلیل تنوع فرهنگ، شرایط، افراد و خانواده‌ها، مجموعه واحدي از روش‌های مثبت فرزندپروری برای پرورش نوجوانان وجود ندارد که در هر شرایطی برای همه مفید باشد. با این حال هدف همه این شیوه‌ها یکسان است و عبارت است از کمک به والدین در حفظ و نگهداری مراقبت آميز و تأثیرگذار از نوجوان خود.
به راهبردهاي زير توجه كنيد:
استفاده از زبان موثر: هنگام اعلام نیا‌زها و خواسته‌های خود، در مورد رفتارها یا رویدادهای خاص صحبت کنید و از بیان نکات کلی خودداری کنید
با کشمکش مثل یک معاشرت برخورد كنید: وقتی با نوجوان خود اختلاف دارید، با او به عنوان یک دوست و نه یک مخالف رفتار كنید. درگیری لزوماً مبادله‌ای خصمانه نیست. به جای اینکه به درگیری به عنوان یک چالش برای اقتدار خود، یا به عنوان یک مسابقه برای پیروزی پاسخ دهید، با آن به عنوان فرصتی برای درک بهتر تفکر و احساس نوجوان خود رفتار کنید و درک بیشتری از او داشته باشید. سپس با این درک متقابل کامل، سعی کنید برخی از توافقات را شفاف كنيد؛ شاید برای ایجاد تغییر، شاید نه.
درك تفاوتها: به جای انتقاد از تفاوت‌های نوجوان با خود، در درک آنها کوشا باشید. بیشتر این تفاوتها برای نوجوان آزمایشی بوده و ماهیتی دائمی ندارند. نادیده گرفتن یا انتقاد از تفاوت، آن را فقط به سدی تبدیل میکند که میان والدین و نوجوان فاصله می‌اندازد.
همدلی کنید: سعی کنید با درك احساسات نوجوان خود، با کفش‌های او قدم بزنید يعني خود را جاي او بگذاريد.
معنای آنچه شما می گویید: اگر چیزی از نوجوان خود می‌خواهید، با نظارت کافی آن کار را دنبال کنید تا ببینید انجام میشود.
از تصحیح غیر‌ارزشيابي استفاده کنید: رفتارهای نادرست نوجوان را نادیده بگیرید، اما شخصیت وی را قضاوت یا انتقاد نکنید. وقتی اصلاح والدین با انتقاد شخصی همراه باشد، تمایل نوجوان به قطع ارتباط است.
گوش شنوا داشته باشید: به نوجوان اجازه دهید درمورد آنچه برایش مهم است اظهارنظر کامل کند، خصوصاً در مواقعی که با شما مخالف یا ناراضی است. اگر سازش مشترکی انجام شود، پذیرفتن امتناع یا مخالفت والدین توسط نوجوانان میتواند برای او آسانتر شود.
گوش دادن در زمان مناسب: خودافشایی نوجوان بستگی به آمادگی روانی او دارد، پس وقتی نوبت به گوش دادن می‌رسد، والدین باید لحظه را غنیمت بشمارند.
ابراز نگرانی: از نگرانی سازنده برای کمک به نوجوان استفاده کنید تا یاد بگیرد که از قبل فکر کند.
فراهم کردن ساختار خانواده: سیستمی از خواسته‌ها و محدودیت‌هایی را ایجاد کنید که مسئولیت‌پذیری را تقویت کرده و ایمنی مورد نیاز نوجوان را تأمین کند.
از صحبت کردن پشتیبانی کنید: از اظهارنظر و گفت و گو (حتی بحث و استدلال) استقبال کنید. نوجوانی که از صحبت با والدین طفره می‌رود بعید است که با دیگر بزرگسالان صحبت کند و حتی قادر به اعلام خواسته، تعیین محدودیت و اختلاف نظر با همسالان خود نیز باشد.
مسئولیت‌پذیری را بیاموزید: به نوجوان اجازه دهید درک کند که وقتی صحبت از آزادی است، همه انتخاب‌ها با عواقبی همراه است. با داشتن این انتخاب، مسئولیت شخصی آموزش داده میشود.
خود افشایی کنید: اجازه دهید که نوجوان شما را بشناسد تا بتواند از تجربه زندگی شما استفاده کند. تشابه ارتباطات، میتواند فرصتی برای خودافشایی باشد.
رفتار خود را الگویی برای نوجوان قرار دهید: والدین مدل‌های اصلی را برای چگونگی رفتار در روابط ارائه می‌دهند. تعامل والدین با نوجوانان خود نمونه آموزنده‌ای از رفتاری است که از نوجوان انتظار دارند.
سخن آخر
فرزندپروری یک فرآیند بسیار خلاقانه، بداهه و مدبرانه است. والدین باید روند تحول رشد و درک خود را به طور مداوم تنظیم کنند. والدین در نقاطی از این گذرگاه پیچیده احساس ضرر و زيان، توقف و گیر افتادن میکنند. گردهمایی‌های حمایتی والدین و پیشنهادات و ایده‌های والدین دیگر، میتواند کمک کند كه الهام بخش رویکردهای تازه و تقويت كننده قاطعیت باشد.
تيم ترجمه و تحقيق كلينيك روانشناسي جان زيبا
حسین آقامحمدی
1401-02-25دوران نوجوانی یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین دوران زندگی است و بخش عمده شخصیت در این دوران شکل می گیرد. اغلب والدین از نحوه صحیح ارتباط با نوجوانان آگاه نیستند و به همین دلیل کوچکترین حرف یا رفتارشان، سبب بروز واکنش های تند و غیر قابل پیش بینی از جانب نوجوان می شود. نحوه برقراری ارتباط کلامی با نوجوان، اولین قدم برای درک متقابل است.
Zahra emami
1401-02-18درکل باید در بعضی مواقع مطیع نوجوان باشیم و همدلی داشته باشیم و حرفاشو گوش بدیم تا نوجوان هم در مواقعی که نیاز به ما اعتماد و تکیه کنه
Zahra emami
1401-02-18والدین تا زمانی که فرزندشان خردسال است از محبت کردن به آن ها کوتاهی نمی کنند ولی با بزرگتر شدن فرزندشان و هم زمان با رشد فیزیکی و جسمی وی، سعی می کنند خود را با احتیاجات گوناگون فرزندشان وفق دهند. ولی اکثر مواقع فراموش می کنند که عشق و محبت به فرزند یک احتیاج دائمی است و نباید آن را از فرزندانمان دریغ کنیم.
نوجوان دوست دارد ازاد باشد و هرکاری را طبق خواسته و توان خود انجام دهد و خود را محک بزند بدین ترتیب کم تر تحت‌تأثیر راهنمايي ها و مشورت های والدین قرار می گیرد و از طرفی هم دوست ندارد والدین وی را رها کنند و کاملاً آزاد باشد. او دلش می خواهد پدر و مادرش تحکم خویش را داشته باشند و بر کارهایش نظارت کنند.
ساناز خراسانی
1401-01-06اگر می‌خواهید حرف‌تان را بفهمند، باید درک‌شان کنيد
درخواست از نوجوانان را در قالب سؤال مطرح کنید
به رفتار خوب نوجوانان هدیه دهید
با احترام صحبت کنید
عشق ورزی را فراموش نکنید
تشویق و همراه بودن و تحسین را فراموش نکنید
این نکات برای ارتباط با یک نوجوان که در سن سختی قرار دارد بسیار اهمیت دارد
اکرم عبادی
1401-01-06باسلام
مرحله عبور از کودکي به بزرگسالي براي خود نوجوان سخت است، چرا که بسياري از تغييرات در همين سنين رخ مي‌دهد و نوجوان نيز در مواقعي دچار حالت گيجي، ترديد، نگراني و فقدان اعتماد به نفس مي‌شود. او از لحاظ روحي نيز دچار بيشترين تغييرات در حالات عاطفي شده و خشم شديد و عشق فراوان را تجربه میکند.از نظر جسمي نوجوان به تکامل رسيده و نيروي جنسي شديدي دارد، به همين دليل است که اگر در اين سنين کسي را براي صحبت و گفتگو درباره مسايل خود نداشته باشد ممکن است دچار مشکلاتي شود. او از نظر هوش در فعال‌ترين وضعيت ممکن قرار دارد و به خوبي قادر به تجزيه و تحليل انواع مسايل و ديدگاه‌هاست.بنابراین اصول رفتار با نوجوانان :1_اجتناب از به كار بردن زور و فشار: هرگاه وارد مشاجره و اعمال فشار به نوجوانان شديد، بدانيد كه بازنده خواهيد شد. اگر در مواردي با نوجوانان اختلاف پيدا كرديد، به جاي وارد آوردن فشار بكوشيد قوانيني وضع كنيد كه از طريق آن اختلاف‌هايتان را برطرف سازيد.2_بهبود گسترش روابط3_مدارا كردن با نوجوانان: اگر بتوانيم كاري كنيم كه فرزندمان احساسات، دلبستگي‌ها و ناراحتي‌هاي خود را آشكار سازد، فرصت مناسبي براي مدارا با او و پرهيز از به كاربردن زور و فشار خواهيم داشت.4_پرهيز از ايجاد عصبانيت: همه نوجوانان گاهي عصباني و سركش مي‌شوند و اين احساسات را به شكل‌هاي گوناگون نشان مي‌دهند. والدين بايد به فرزندان خود كمك كنند تا احساسات و خشم آنها به صورتي مناسب ظاهر شود و از انباشته‌شدن عصبانيت در آنها جلوگيري به عمل آيد.5 لاف نزدن: والدين به شكل‌هاي گوناگون تناقضات و بي‌ثباتي گفتارهاي خود را نشان داده و موجب گيج‌شدن فرزندان خود مي‌شوند و رفتارهاي خاصي چون گوش ندادن به گفته‌هاي والدين را در فرزندانشان سبب مي‌شوند.6_ اغراق نكردن: اغراق در گفتار والدين يکي از عوامل پيدايش بي‌ثباتي در خانواده‌هاست:والدين عصباني شده و قول‌هايي مي‌دهند يا تهديدهايي مي‌كنند كه قادر به انجام آنها نيستند. سخني مي‌گويند يا كاري مي‌كنند اما بي‌درنگ از كرده خود پشيمان مي‌شوند. با اين رفتارها به فرزند خود آموزش مي‌دهند كه به حرف‌هايي كه مي‌زنم، توجه نكن و آنها را جدي نگير چون به آن عمل نخواهم كرد.
شبنم خیرخواه
1400-12-12نوجوانی مهم ترین مرحله ی زندگی افراد تلقی میشود و در این دوره باید نوجوان حتما درک بشود چون در این مرحله احساسات عواطف روحیات و.. در حال ورود به مسیرجدید و متفاوتی است در این دوره فرد با گذشتن از مرحله کودکی و پا گذاشتن به مرحله جدید یعنی نوجوانی فرد دچار ازمون و خطاهای بسیاری میشودو خانواده نباید سریع در مقابل خطا واکنش منفی نشون بدن و جبهه بگیرن نباید نوجوان خیلی تحت فشار قرار بگیرد و کنترل بشه نباید حس کند که کسی نمیتواند درکش کند نباید در حضور دیگران تحقیر شود در این دوره روحیه حساس میشود و باید اطرافین درک بکنن و در کنارش قرار بگیرند.
مریم نجفی
1400-12-10در ارتباط با نوجوان و تعلیم و تربیت او، وی همواره باید این احساس را بطور غالب تجربه کند که هر برخوردی برای اصلاح او از روی عشق و محبت بوده است و ارزش های فردی وی قابل احترام هستند.
وقتی سخن از قضاوت نکردن میشود باید به نکته ی ظریفی دقت کرد؛ اینکه عمل نوجوان را قضاوت کرده و بگوییم فلان کار به این دلیل درست نیست ایرادی ندارد چرا که عمل وی را مورد قضاوت قرار داده ایم، اما وقتی خود شخص را قضاوت کرده و انگ چیزی را به او بزنیم، این بسیار ظالمانه و نامهربانانه است! نوجوان میتواند خطای بزرگی مرتکب شده باشد اما این تنها عملی است که از او سر زده و نمی تواند معیار سنجش کل شخصیت وی، که مقوله ای بسیار وسیع و پیچیده است، باشد. والدین نباید فقط به اصطلاح بسته به سنت، عرف یا پیش داورهای خود و جامعه اقدام به سرزنش و سرکوب نوجوان خود کنند، بلکه در راه اصلاح او باید تامل کرده و به همه ی جنبه های قضیه ی پیش آمده بدرستی نگاه کنند و همراه با نوجوان کشف کنند چرا این عمل صحیح نبوده. نباید تا آنجا پیش رفت که مسیر تربیتی دستاوردی جز احساس گناه، بی کفایتی، مسخره شدن و آبرو ریزی برای نوجوان نداشته باشد.
ساراخسروی
1400-11-01پدر و مادر خوب، والدینی هستن که به علایق و خواسته ها و مشکلات فرزندانشون توجه می کنن. و حد و مرزی براشون قائلن. در همچین خانواده هایی فرزند نوجوون به راحتی نظرات مخالف خودش رو نسبت به موضوع خاصی، بدون ترس و وحشت بیان میکنه و مجبور به اطاعت بی چون و چرا نیست. پدر و مادر خوب مطمئناً قوانین و محدودیت هایی منطقی و مبتنی بر عشق و دوستی نسبت به فرزند نوجوونشون در نظر می گیرن.
البته همه پدر و مادرها میخوان خوب باشن و تصورشون اینه که با روش تربیتی خاصی که مدّ نظر دارن حتماً پدر و مادر خوبی هستن اما فرزندشون قدر اونها رو نمیدونه.
اما بازهم بعضی از مادروپدرها علیرغم میل باطنی خودشون، به دلیل تحمل فشارهای مختلف زندگی و یا خستگی و مشغله کاری زیاد، یا راه سلطه جویی و دیکتاتوری رو در پیش می گیرن و یا برعکس، نوجوون رو به حال خودشون رها می کنن.
اتفاقی ک اینجا باید بیفته رعایت تعادل هست
ساراخسروی
1400-10-29با توجه ب اینکه نوجوانی دوره حساسی هست باید شرایط نوجوان حتما درک بشه.بخصوص والدینی ک فرزند نوجوان دارن خیلی باید محتاطانه رفتار کنن.
1)نباید در مقابل رفتارهایی ک اقتضای سن نوجوان هست حیلی واکنش منفی نشون داد و جبهه گرفت
2)نباید خیلی نوجوان کنترل بشه و تحت فشار باشه
3)نباید نوجوان حس کنه هیچکس درکش نمیکنه
4)ب هیچ عنوان نباید تحقیر بشه.بخصوص در حضور دیگران
5)نباید نادیده گرفته بشه ب خصوص در جمع
و ….
اتفاقاتی ک در دوره نوجوانی میفتع تاثیر زیادی بر شخصیت بزرگسالی شخص داره..
در این دوره روحیه ب طور طبیعی حساس تر میشه و اطرافیان باید مراعات بکنن..
ساراخسروی
1400-10-28ممنونم ازتدن بابت مطالب فوق العاده کاربردی ک میزارید..این مطالب اطلاعات زیادی ب دانسته های ما اضافه میکنه.
اتفاق هایی ک دوران نوجوانی میفته تاثیر خیلی زیادی بر شخصیت ما میزاره و اتفاقی ک اینجا باید بیفته درک از سمته والدینه..والدین باید بدونند و بپذیرند ک دوران نوجوانی بسیار دوران حساسی هست و وارد جنگ با نوجوان نشن..
Samira
1400-10-27نحوه ی ارتباط با نوجوان از دغدغه های
اساسی در خانوه ای هست نوجوانی مرحله ای از زندگی هر فردی است و احساسات عواطف روحیات و…. در حال ورود ب مسیری جدید و متفاوت است فرد خیلی تمایل داره ک با هم سن و سالها و دوستان باهش اما همچنان ب خانواده نیاز دارد این رشته ی باریکی است ک خانواده باید ب ان توجه کنند در حالی ک میل ب مستقل شدن وجود دارن دور و نزدیک به حمایت دارد.
عرفان شیخلر
1400-10-27از نظر من باید ب حرف های نوجوانان با آرامش و درجایگاه یک دوست صمیمی گوش دهیم . نوجوانان را با یکدیگر مقایسه نکنیم چون هرکس ویژگی های خاص خودش را دارد .به صورت دستوری با نوجوانان صحبت نکنیم..درمواقع دشواری درکنار فرزند نوجوان خود باشیم و از آنها همایت کنیم
زینب طاهری فولادی
1400-10-27ب نظر من نوجوانی یک دوره بسیار حساس هرانسانی هست چون با پشت سر گذاشتن دوره کودکی وارد عرصه جدیدی میشود و دچار تغیرات فردی زیادی میشود. که دراین راه نیاز به راهنمایی والدین خود دارد . نوجوانان باهم متفاوت هستند و والدین باید فرزندانشان را همانطور ک هستند بپذیرند و اشتباهات انها را بدون تخریب رفع کنند . درجایگاه خانواده مسئولیتی هرچند کوچک ب انها بدهند
دریا پوراحمد اقدم
1400-10-27با عرض سلام
میتوان نوجوانی مهم ترین مرحله ی زندگی افراد تلقی کرد.
در این دوره با گذشتن از مرحله کودکی و پا گذاشتن به مرحله جدید زندگی یعنی جوانی،فرد دچار ازمون و خطاهای بسیاری میشود؛زیرا در این سن با توجه به تغییرات فردی و تغییر دیدگاه فرد نسبت به زندگی،در واقع راه زندگی خود را شروع میکند،چه راه منفی و چه مثبت
پس در این دوره بهتر است والدین با راهنمایی و درک کردن در کنار فرزندان خود باشند و بتوانند به انها کمک کنند تا نوجوانان بتوانند با کمترین اسیب ممکن از این مرحله پر از پستی و بلندی زندگی عبور کنند
فریما فضلی
1400-10-27با سلام واحترام
نوجوانی دومین مرحله ی تغییر مغزی است و نوجوان معمولابا حالت تند برخورد میکند درواقع مغز نوجوان نمیداند چگونه برخورد کند بنظر من پدرومادر باید انقدر به نوجوان محبت کنند تا زخم های روحی و درونی نوجوان التیام یابد
نوجوانان تمایل به ماندن در خانه دارند بنابراین والدین باید با آنها مدارا کنند زیرا خانه پناهگاه امنی است که نوجوان از فشارهای دنیای بیرون برای آرام شدن و بازیابی انرژی شان به آن پناه می برند
هرچه زمان کمتری با نوجوان خود سپری کنید بیشتر احساس غریبگی میکنند و رفتارشان بدتر میشود اگر فاصله یا دیواری بین شما و نوجوانتون هست آن را کنار بزنید و ارتباط موثری برقرار کنید و در انجام کار او را تشویق کنید و بصورت دونفره باهم وقت گذرانی کنید که میتواند براثر تجربه خیلی موثر باشد
سینا رحمن زاده
1400-10-27با نوجوان خود ارتباطی شفاف برقرار کنید :
سنین نوجوانی و جوانی از دوره های بسیار پر تنش و حساس یک انسان است ک در این دوره انسان با تجربیات جدید رو به رو می شود و همانطور که می‌دانیم در این دوره یک فرد نوجوان بیشتر از مقطع دیگر به دنبال استقلال و ثابت کردن خود به دیگران است.
الگوی یک نوجوان بیشتر دوستان و هم سن و سالان خود است که ب خودی خود این امر نیازمند توجه بیشتر والدین به فرزندان خود است.
مهدیه ملامحمد خوانساری
1400-10-27سلام به نظر من نوجوان به نقشه‌ی راهی نیاز داره که خودش به آن دست پیدا کرده باشه در این بین به همراهانی دلسوز، دانا و صبور نیاز داره تا مثل چراغ راه، روشنگر مسیر اون باشن تا نوجوان به سلامت از این مرحله عبور کنه…فراهم کردن شرایطی برای شناسایی و درک تغییرهایی که در نوجوان پیش میاد شرایط امیدبخشی رو ایجاد میکنه تا والدین بفهمند فرزندشان که هورمون‌های بلوغ مهار اونو در دست دارن آدمی طبیعی است.
فاطمه سلطانعلیان
1400-10-27با سلام و عرض ادب
نوجوانی دوره خیلی حساسیه و به نظرم والدین و نوجوان ها باید با هم یک گفت و گوی دوستانه داشته باشن و به هم شفاف خواسته، انتطارات و احساساتشون رو بگن، والدین باید نوجوان رو درک کنن و گوش شنوا برای حرف هاشون داشته باشن.
طوری رفتار نکنن که انگار برای نوجوان و حرف هایش ارزشی قائل نیستن یا این یک مسابقه یا چالش هست که باید حرف خودشون رو به کرسی بشیندانن.
متاسفانه برخی والدین در این دوره حساس نوجوان رو درک نمیکنن و بعضی والدین با برخی راه حل های اشتباه وضعیت رو بدتر میکنن و این موضوع عواقب بدی داره به نظرم مشورت والدین با یک مشاور در این دوره تاثیر گذاره.